Mw J.-S te R, geb 1932
In september 2010 bezocht ik dr X met een pijnlijke knie en een verlamde voorvoet. Daaraan voorafgaand had ik na 3 maanden onderzoek in het ziekenhuis de diagnose gekregen: de zenuw in het been had te lang bekneld gezeten en werkte niet meer. Ik had veel pijn, mijn voorvoet was verlamd en ik zakte door het been. Na een behandeling bij de afdeling pijnbestrijding in het ziekenhuis was de pijn wel weg, maar kon ik niet staan op het been. De uitslag van het ziekenhuis was: er is niets aan te doen, de zenuw is dood.
Ik kreeg door de revalidatiearts een orthese (beugel) aan het been aangemeten, met een orthopedische schoen. Bovendien kreeg ik fysiotherapie. Na een half jaar met toch weer veel pijn in de knie (misschien te veel geoefend) heb ik even rust genomen. Mijn zoon ging in die periode met vakantie naar Zwitserland. Hij kreeg daar rugklachten, uitstralend in het been, en klwam terecht bij een arts voor neuraaltherapie. Na 3 injecties was hij pijnvrij. Hij heeft toen met de Zwitserse arts mijn klachten besproken en van deze arts kreeg hij een aantal adressen in Nederland waar ik geholpen zou kunnen worden. Zo kwam ik bij dr X terecht.
Na de eerste injectie die ik van deze arts kreeg was de pijn in de knie al veel minder. De voet waar toch al iets meer beweging in zat werd veel beter. Na 5 behandelingen ging zelfs het lopen beter (ik liep met een rollator). Tot nu toe is er steeds verbetering na een injectie die ik 1 keer per 2 maanden krijg. Het is mei 2011 nu ik dit schrijf, en inmiddels kan ik voorzichtig zonder rollator -maar wel met een wandelstok- lopen.