Dhr. E te B, geb 1936
Mijn passie is hardlopen, fietsen en schaatsen, met de klemtoon op hardlopen. In 1968 ben ik op 32 jarige leeftijd lid geworden van een atletiekvereniging. Onderdeel middel- en lange afstanden. In de achterliggende periode nooit noemenswaardige blessures gehad. Wel af en toe wat rugklachten. In december 2008 kreeg ik een sterke uitstralende pijn in mijn linker onderbeen. Lopen was taboe. De af te leggen afstand was na enige tijd gereduceerd tot 40 meter.
Via huisarts naar de neuroloog. Scan gemaakt. Hernia in onderrug. Enige optie zou opereren kunnen zijn. Maar ook dan geen garantie voor volledig herstel.
Wat nu? Ik wilde weer hardlopen. Heerlijk buiten, en al lopend genieten van de natuur. Via een kennis kwam ik terecht in de voor mij totaal onbekende wereld van de neuraaltherapie. Een grijs gebied. Met dokter X eerst een gesprek. Open en eerlijk zei ik dat ik alles zou ondergaan, maar dat ik er niet veel vertrouwen in had. Het was het proberen waard. Immers alles beter dan opereren.
De behandeling begon met het injecteren net naast de tussenwervelschijf (L5) met het doel de hernia te laten verschrompelen. Het was geen pretje. Een bijna ondragelijke pijn schoot tot in mijn tenen. Hierna trad een verdovend gevoel op in mijn been, met gevolg dat ik strompelend naar de wachtkamer terugging. Mijn eerste gedachte was: “Dat nooit weer”. Na ongeveer een uur voelde mijn onderbeen weer normaal.
Het gevolg van deze injectie was wel, dat ik na enkele dagen voor het eerst sinds lange tijd weer 100 meter kon “hardlopen” op de atletiekbaan. Lopen tot aan de pijngrens. Hoewel ik erg opzag tegen een volgende behandeling had ik besloten om toch weer te gaan. Er was immers enige verbetering.
De volgende injecties waren zeker net zo pijnlijk als de eerste. Zweet in mijn handen. Na elke behandeling kon ik steeds over een grotere afstand pijnvrij lopen. Na de 6e injectie was het "wonder geschied". Na een eindgesprek heb ik afscheid genomen van mijn arts voor neuraaltherapie.
Momenteel kan ik weer lekker in mijn oude trainingsgroep meekomen: 10/15 km in 5.30 pkm gaat probleemloos. Zelfs de intervaltraining verloopt goed. Ik realiseer me echter wel, nu ik 74 jaar ben, dat ik de meeste hardloopkilometers wel heb gemaakt.
Neuraaltherapie: geen pijnloze weg, maar wel met een zeer bevredigend resultaat!